Medycyna naturalna w leczeniu grzybicy

Leczenie grzybicy jest zazwyczaj procesem długotrwałym. Powodzenie terapii zależy zarówno od rodzaju grzybów, które spowodowały zakażenie, jak i od ogólnego stanu zdrowia pacjenta. Choć większość leków przeciwgrzybiczych jest łatwo dostępna w aptekach, często szukamy innych metod leczenia.
 
Coraz częściej sięgamy po sposoby rodem z medycyny naturalnej, która w ostatnich latach przeżywa prawdziwy renesans. W terapii bardzo istotna jest kompleksowość – atakujemy więc zmiany grzybicze, jednocześnie umożliwiając układowi odpornościowemu regenerację. W tym celu doprowadzamy do odbudowy ekoflory jelit. Regeneracja taka trwa na ogół dość długo – bo około miesiąca – i polega na systematycznym podawaniu probiotyków, odwarów z ziół leczniczych oraz na stosowaniu diety. Sposób żywienia podczas kuracji polega na wyeliminowaniu z jadłospisu wszelkiej żywności przetworzonej, zawierającej konserwanty, ścisłym ograniczeniu spożycia cukry, mięsa, a także sztucznych suplementów diety (nawet witamin, leków, środków przeciwbólowych czy antykoncepcyjnych).
Leczenie grzybicy w dużej mierze dotyczy tego, jaka część ciała została przez nią zaatakowana. W grzybicy narządów płciowych można na przykład zastosować tzw. „nasiadówki” z domieszką olejków eterycznych (lawendy, geranium), a do podmywania używać specjalnych preparatów zawierających wyciągi z ziół (np. rumianku, nagietka).
 
Z kolei jeśli grzybica dotyka stóp (a konkretnie przestrzeni międzypalcowych) zaleca się moczenie ich w wodzie z dodatkiem olejków eterycznych, smarowanie olejkami dotkniętych zmianami miejsc, a także zapewnianie stałego dopływu powietrza (poprzez noszenie naturalnych, przewiewnych tkanin). Poza ziołami oraz optymalną dietą można się zdecydować również na stosowanie leków, w tym homeopatycznych. Ważne jednak, by w razie braku poprawy, skonsultować się ze specjalistą. Grzybica może powodować bowiem groźne dla zdrowia powikłania (i to w każdym z układów organizmu).