Grzybica jest chorobą zakaźną. Z definicji więc – może na nią zachorować każdy. Wiąże się ona z ogólnym lub miejscowym zakażeniem grzybami, które dotyka rozmaitych obszarów ciała, czy to w sposób powierzchniowy, czy głęboki (gdzie dochodzi również do procesów zapalnych w tkankach).
Jak dochodzi do zakażenia? Poprzez kontakt skórny (i skaleczenie), drogą płciową, ale też przez układ oddechowy czy pokarmowy. Źródłem zakażenia są nie tylko inni ludzie, ale też zwierzęta, oraz przedmioty, z którymi osoba zakażona miała kontakt. Co istotne, schorzenie to staje się coraz bardziej powszechne, do tego stopnia, że zaczyna stanowić problem zarówno epidemiologiczny jak i społeczny. Na infekcje grzybicze różnego rodzaju w szczególności narażone są osoby z zaburzeniami układu odpornościowego, osoby starsze oraz małe dzieci (u których immunologiczny system nie jest jeszcze w pełni wykształcony). Prócz tego, do czynników ryzyka należą: zaburzenia hormonalne (zwłaszcza te związane z cukrzycą), otyłość, zaburzenia układu pokarmowego, stosowanie kuracji antybiotykowych, zażywanie sterydów, chemioterapia (a więc kuracje wpływające ujemnie na odporność organizmu), niedokrwistość i inne zaburzenia krążenia.
Wzmożone ryzyko grzybicy może również wystąpić w wyniku codziennych nawyków – jak niewłaściwa dieta (obfitująca zwłaszcza w przetworzone pokarmy, słodycze, cukry proste, produkty zawierające grzyby pleśniowe, drożdże), czy siedzący tryb życia. Trzeba uważać również na to, by zbyt długo nie przebywać w ciepłych i wilgotnych pomieszczeniach – to bowiem idealne warunki do rozwoju grzybów. Bezwzględnie należy zachowywać wszystkie zasady higieny osobistej, pamiętając przy tym, by bielizna (w tym także skarpetki) była wykonana z naturalnych materiałów