Grzybica stóp jest jedną z najczęstszych postaci zakażenia grzybicznego. Rozwojowi tej choroby sprzyjają zwłaszcza: potliwość stóp (spowodowana nie tylko naturalnymi predyspozycjami, ale także noszeniem nieodpowiedniego obuwia czy bielizny).
Grzybicą stóp łatwo się również zarazić – jako, że osoba chora rozsiewa wokół mikroskopijne łuski, które znajdować się mogą zarówno w wykładzinach, dywanach, jak i ręcznikach, a także na posadzkach (na basenach, w saunach, pod natryskami itp.). Do pierwszych objawów infekcji grzybiczej należą przede wszystkim: pojawianie się swędzących (i piekących) pęknięć między palcami stóp, zawilgocenie i spulchnienie skóry w tym obszarze. Z czasem zakażone zostają boczne krawędzie stóp oraz ich podeszwy. Skóra pokrywa się pęcherzykami (mającymi tendencje do złuszczania się), pęka, jest też podatna na bakteryjne zakażenia. Do odczuwanych objawów należą: ból, pieczenie, świąd oraz wyjątkowo uciążliwy odór.
Samo swędzenie nie stanowi zatem głównego objawu grzybicy, niemniej towarzyszy innego rodzaju symptomom. Jeśli jednak świąd jest dla nas niepokojący – należy bezwzględnie udać się na konsultacje do specjalisty. Tylko pod okiem lekarza można bowiem przeprowadzić skuteczną kurację antygrzybiczą, dobraną indywidualnie do rodzaju choroby oraz stopnia jej rozwoju. Leczenie grzybicy stóp zazwyczaj opiera się na podawaniu miejscowych preparatów (zazwyczaj w formie maści). Leczenie doustne jest stosowane w ostateczności – jeśli choroba ma zaawansowaną postać lub jest wyjątkowo oporna na leczenie. Przy grzybicy stóp istotne jest szybkie podjęcie działań, ma ona bowiem tendencje do rozprzestrzeniania się.